000 02280nam a2200253 i 4500
997 0 0 _e2
008 240201s2024 sp ao||e |||| 00| p|glg d
017 _aC 5-2024
020 _a9788412771121
080 _a82P
080 _a821.134.4-92"19"
100 1 _aVillalta, Luísa
_d(1957-2004)
_eaut
_9193006
245 1 0 _aAsí vou eu, formando parte
_c/ Luísa Villalta ; escolma e textos complementarios de Eva Veiga e Pilar Pallarés
260 _a[Santiago de Compostela]
_b: Chan da Pólvora
_c, 2024
300 _a226 p.
_b: il., fot. b/n e cor
_c; 21 cm.
490 0 _aCova da Lontra
_v; 10
500 _aDía das Letras galegas 2024
520 3 _aAsí vou eu, formando parte non é só unha antoloxía que percorre a obra de Luísa Villalta para amosar as súas vertentes máis intensas, senón tamén un cofre que contén inesperados tesouros e que Eva Veiga nos ofrece xunto a Pilar Pallarés con toda a súa xenerosidade. Durante meses –antes incluso de acordar a RAG dedicarlle a Villalta o Día das Letras Galegas– Pallarés e Veiga adentráronse no seu complexo mundo simbólico para amosalo no seu manto esplendente, por momentos sobrecolledor pero sempre fiel aos principios éticos que defendía. Luísa Villalta foi un alustro que cruzou o tránsito de dous séculos e nos deixou unha poesía atravesada pola busca da verdade na palabra. Entrou na arte a través da música pero “un día” decidiu anoar as cordas do seu violín –era unha experta instrumentista– e fuxiu dos palacios como as princesas para adentrase no bosque, acirrada pola “necesidade de coñecer”. Así vou eu, formando parte, título que fai referencia a unha das frases da autora, é unha secuencia de lectura nova sobre a poesía rebelde de Luísa Villalta e, ao mesmo tempo, unha mirada documental sobre os seus procesos de liberade creadora. Estamos ante unha poesía que lle esixe a cada poema algo máis alá do pensado.
600 1 7 _aVillalta, Luisa
_d(1957-2004)
_xCrítica e interpretación
_9193007
600 1 4 _aVillalta, Luisa
_d(1957-2004)
_xCrítica e interpretación
_9193007
650 _aLiteratura galega contemporánea
_xPoesía
_9193008
700 1 _aVeiga, Eva
_d(1961-)
_eamc
_epbd
_931432
700 1 _aPallarés, Pilar
_d(1957-)
_eamc
_epbd
_eaui
_928607